Da se ne zaboravi !

Bogdan Radeka

Poštovani, šaljem Vam fotografije clanova porodice Drakulic zvane Patarani iz Vrela Korenickog.

Na ovoj fotografiji:
s leva stoji Drakulic Jovan zvani Joco Pataran,
desno stoji Drakulic Rade-Radica a dole desno sedi Drakulic Bogdan svi iz Vrela Korenckog.

Drakulic Jovan (Joco Pataran) je moj deda po majci a fotografija je nastala pred sam rat kada se on vratio iz Francuske.

Jula 1941. Godine ubile su ga ustaše u Jadovnu.
Imao je 40 godina.

S poštovanjem,
Zora Derikrava Bubalo
Pancevo

Poštovani, šaljem Vam fotografije clanova porodice Drakulic zvane Patarani iz Vrela Korenickog.

Na ovoj fotografiji je grupa partizana iz 6. Licke divizije „NikolaTesla“.

Prvi red stoji u sredini nasloljen rukama na dvojicu drugova koji sede Milan Drakulic iz Vrela Korenickog, Milan je sin Joce Patarana sa prve slike i moj ujak. Bio je školovani podoficir Jugoslovenske vojske a nakon šestoaprilskog sloma vratio se kuci u Vrelo sa oružjem gde se skrivao i odmah po podizanju ustanka prikljucio se partizanima.

Bio je komandant 4. Bataljona 2. Brigade 6. Licke divizije.

Poginuo je 1944 godine u bitci za oslobodjenje  Beograda.
Imao je 23 godine.

S poštovanjem,
Zora Derikrava Bubalo
Pancevo

Ovo su fotografije učenika Korenicke gimnazije koji su veliku maturu položili 1959. godine.

Molim sve one koji se prepoznaju na ovim fotografijama, ili znaju nešto o ljudima sa istih, da mi se jave na:

Mladen Balac  +381-11-2395275
Jasenova 4, 11030 Beograd. mladenlika@sezampro.rs
kontakt@korenicani.com

Na ovoj fotografiji su:
cuce- Petar Orlic i Boško Grkovic,
stoje- Nikola Budisavljevic, razredni starešina Jere Šišgoric, Jovan Orlic i Mladen Balac.

Na ovoj fotografiji je peti razred gimnazije na kojoj su:
sede- Peta slijeva Božena Eldan (profesorica kemije i fizike), do nje Duško Eldan (profesor matematike i filozofije) i ostali profesori kojima ne znam imena,
drugi red-?, ?, Anka Hinic, Tatjana Rapajic, ?, Anka Prica, Koviljka Cušic, Ljubica Prica, Rada Petricic, Mirjana Keca i Dragica Vejnovic.
Treci red – Milica Calic, Rada Svilar, Draga Stipic, ?,?, i Dušanka Orlic.
Cetvrti red – Petar Orlic, Boško Grkovic, Petar Grahovac, Ðorde Derikrava, Mladen Balac, Nikola Budisavljavic, Jovo Orlic i Ilija Stipic.

- - - - -

Pismo:

Poštovani, znam tko su osobe u sredini koje sjede. Peta slijeva moja je mama Božena Eldan, a do nje moj tata Duško Eldan (profesorica kemije i fizike te profesor matematike i filozofije). Tata je umro ove godine (2019.) te me nostlalgija „vukla„ u potragu za korijenima. Osobno nikada nism živjela u Korenici. No oni su s toliko ljubavi o njoj pricali da mi se cini da sam tamo živjela. Na putu za more uvijek smo prolazili Korenicom. Po mojem rodenju roditelji su se preselili u Perušic gdje sam živjela, a kasnije smo se preselili u Zagreb.

Sa štovanjem, Jadranka Eldan lacen,prof.
P.S. Imam brata (mladeg, 1963., a ja sam 1957.). Brat je Petar Eldan i takoder je profesor.

Na ovoj fotografiji (pred maturu) su:
cuce – Petar Orlic, Milica Calic, Jovo Orlic, Draga Stipic, Ðorde Derikrava, Dušanka Orlic i Boško Grkovic.
Stoje – Nikola Budisavljevic, ?, Anka Hinic, Radojka Klašnja, Ljubica Prica, Mladen Balac, Rada Petricic, razredni starešina Jere Šišgoric, Tatjana Rapajic, Anka Prica, Rada Svilar, Koviljka Cušic, Mirjana Keca i Petar Grahovac.

1-Nikola Lalic Žucin,
2-Nevenka Vukmirovic,
3-Jovanka Božanic,
4-Nedjeljko Derikrava razrednik,
5- Vajo Miric,
6-Dušan Drakulic Braco,
7-Stevo Ðeric Jazo,
8-Jovanka Ðeric,
9-Bojka Šuput,
10-Mica Cušic,
11-Nena Basta,
12-Milena Samolov,
13-Nena Delic,
14-Radojka Canak,
15-Mirjana Milijaševic,
16-Mira Orlic,
17-Milica Vunjak,
18- Nedeljka Vukadinovic iz Kompolja,
19-Ilija Rapaic Sjevalov,
20-Branka Radeka,
21-Ljubica Miric,
22-Draga Ðeric,
23-Draga Prica,
24-Ljubica Bižic,
25-Mira Petrovic,
26-Nedeljka Vukadinovic iz Gradine,
27-Ljubica Olbina,
28-Boško Vukobratovic,
29-Mirko Belic,
30-Stevo Borjan,
31-Stevo PricaK usija,
32-Miloš Dmitrašinovic,
33-Vlado Funduk,
34-Mito Keca,
35-Petar Cacic,
36-Nikola Mihic

Nenadani ulov - Na putu Rakovica - Korenica prilikom povratka iz Zagreba,

Saonice gde su se  pored kocijaša Budine Polica nalazila još cetiri putnika i jedna žena (Soka) ,bile su trece u nizu od 4 saonice koje su prevozile putnike. Kad su prolazili Kapelu ugledali su vepra koji je pokušao da prede cestu ali zbog nameta nije uspio te se vracao nazad. Predhodne saonice su uspjele da produ put pre nego se vepar okrenuo natrag prtinom, u trku prema saonicama. Vidjevši to Dušan Klašnja rekao Budini da potjera konje što brže u susret vepru. Došlo je do sudara i vepar je dospio pod rudu izmedu konja i legira, još jedno sto metara konji su vukli vepra i saonice. Na jednom grebenu saonice su oskocile i vepar je ostao iza njih. Klašnja je zamolio Budinu da zaustavi saonice, izašao i vratio se do vepra koji je bio nepokretan ali je davao znake života. Zatražio je lagire da bi ga dokrajcili ali oni se nisu mogli otkaciti, tada je Klašnja pokušao svojim džepnim nožicem da ga dokrajci ali kocet je bila neprobojna za tako mali nožic. Vidjevši to Mico Drakulić se setio noža kojeg je upravo kupio za majku i doneo ga. Klašnja je podigao levu nogu vepru i pokazao Mici gde treba da ubode direktno u srce. Vepra su dovezli na saonicama u Korenicu i Klašnja je, buduci da je bio lovac preuzeo je odgovornost za ubistvo vepra ustupivši ga radnickoj menzu u Bjelopolju
To je sva prica o vepru i hrabroj posadi.
Na fotografiji: Bude Prica (Budina Polić), Mićo Drakulić, Dušan Klašnja, Mićo Bešir